Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

μελαχγολια ...!!!!!!!!!

Αναρτήθηκε από ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ στις 3:06 μ.μ.
Η μερα ειναι λιγο περιεργη σημερα, βροχερη , παγερη, εγω σκεπτικη αλλα ταυτοχρονα γεματη ενεργεια, μετα απο ωρες ατελειωτες στην κουζινα παλευοντας με ζυμες, καθησα λιγο να ξεκουραστω κι οπως παντα οταν ειμαι σε μετρια ψυχολογικη κατασταση στο μυαλο μου ερχονται τα περασμενα.
Η πορεια μου δεν ηταν ευκολη μεχρι εδω . Ειχε απο ολα και καλα και κακα , καθολου περιεργο αφου ολοι μας εχουμε κατιτις ασχημο να θυμομαστε. Αλλα αυτο μωρε που με πειραζει πιο πολυ ειναι οτι μεγαλωσα αποτομα, οτι δεν ειχα ομορφα παιδικα χρονια, οτι παντα απο τοτε που θυμαμαι τον ευατο μου σκεφτομαι , σκεφτομαι , ακομα κι οταν κοιμαμαι ακομα κι οταν προσπαθω να κοιμηθω, ακομα κι οταν ξυπναω. Παντα ευθυνες , παντα να σκεφτομαι τους αλλους, παντα να φροντιζω τους μεγαλυτερους μου, να δινω το καλο παραδειγμα στους νεοτερους μου.
Κι εκει που ηρεμεις να γινεται κατι κι ολα να διαλυονται μεσα σου, ειτε ενας καυγας , ειτε ενας θανατος , ειτε οτι να ναι, και μετα να πρεπει να κανεις πως δε συμβαινει τιποτα , για να δωσεις δυναμη στους αλλους. Αυτο ρε παιδι μου, που παντα καποιον πρεπει να εμψυχωνω , απο τη μανα μου μεχρι την αδελφη της πεθερας μου,πολυ με τσακιζει τωρα τα λεω ετσι μετα θα εχω μετανοιωσει και θα σκεφτομαι , ελα μωρε ποσο ακομα θα ειναι μαζι σου?
Δε ξερω τη συμβουλη να δωσω , γιατι, δεν ξερω αν αυτο που νοιωθω ειναι πως να το πω σωστο, καλο ? Παντως το σιγουρο ειναι οτι πρεπει να κανουμε αυτο που μας ευχαριστει , εστω κι αν αυτο εχει να κανει με την προσφορα μας στους αλλους. Ο ανθρωπος δεν αλλαζει αν εχει μαθει να δινει θα δινει, αν εχει μαθει να αγαπαει θα αγαπαει, αν εχει μαθει το αντιθετο κακο του κεφαλιου του.
Αυτο που εχω καταλαβει παντως ειναι πως η ζωη ειναι μια διαρκης παλη , ενας αγωνας με τον ιδιο σου τον ευατο , που δινεις καθημερινα και που πρεπει να βγεις νικητης γιατι, αν σε νικησει ο ευατος σου , χαθηκες πηγες στον Αδη κι ουτε που το καταλαβες.Ολα ειναι ισορροπιες που ακροβατουν σε ενα τεντωμενο σκοινι, στο χερι μας ειναι να μην σπασει. Εγω το παλευω ακομα , και θα τα καταφερω , γιατι δεν κολωσα στα χειροτερα , τωρα για μια μελαγχολια θα γινω ενα με το πατωμα ?


Καλη δυναμη σε ολους !!!!!!!!!!!!!

8 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη on 6 Φεβρουαρίου 2010 στις 10:34 μ.μ. είπε...

Κοριτσάκι μου, δύο μπρος μια πίσω σαν παρέλαση βαδίζουν, τα συναισθήματα.
Προσπάθησε να ρίξεις γκάζια στα "μπρος".
Μέσα στο γραπτό σου είδα την Αντιγόνη
με τα ίδια γιατί, με την ίδια μελαγχολία χρόνια πίσω.
Πάνω κάτω στην ηλικία σου αρχίζουν οι απολογισμοί, δεν είσαι η μόνη πίστεψε με.
Σου παίρνει χρόνο να το παλέψεις αλλά τότε που έγραφες αυτές τις σελίδες στη ζωούλα σου ήσουν αυτή!

Η Ασπα της προσφοράς!

Οτι και να γίνει να ξέρεις πως ότι έδωσες θα το πάρεις πίσω με την ίδια αγάπη.
Σκέψου ότι ήσουν ο εαυτός σου!

Μη το πάρεις σαν κατήχηση μιας κ@λόγριας που συμβουλεύει.

Σε κλείνω στην αγκαλιά μου και θα ήθελα να σου πω πολλά.
Σε καταλαβαίνω όσο δεν μπορείς να φανταστείς!
Μια αγκαλιά λοιπόν και φιλιά!
Αγάντα καμάρι μου!

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ on 7 Φεβρουαρίου 2010 στις 12:06 μ.μ. είπε...

γιαγια , αν ηξερες ποσα θελω να πω και δεν τα λεω γιατι φοβαμαι πως δεν σκεφτονται ολοι σαν εσενα, αν ηξερες απο παιδι τι εχω περασει, αν ηξερες ποσα θελω να πω και να ξαναπω , να ξαναθυμηθω , να ξανακλαψω , να ξαναγελασω , αλλα θα το κανω γιατι , θα σκασω διαφορετικα, φιλια , εχεις πολυ ζεστη αγκαλια... σαν απαγκιο ...

mia maria on 7 Φεβρουαρίου 2010 στις 12:54 μ.μ. είπε...

Πάντα υπάρχουν τέτοιες μέρες για όλους μας, για άλλους περισσότερο για άλλους λιγότερο! Έχεις πολύ καλή καρδιά και τους σκέφτεσαι όλους και μπράβο σου! Επειδή σε καταλαβαίνω σου εύχομαι κουράγιο και υπομονή! Φιλιά!

ΕΛΕΝΑ on 7 Φεβρουαρίου 2010 στις 1:39 μ.μ. είπε...

Ασπα μου ο καθένας κουβαλάει τον δικό του σταυρό, άλλος πιο βαρύ, άλλος πιο ελαφρύ!
Πολλές φρές είμαστε τυχεροί, και έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που μας βοηθάνε να σηκώσουμε αυτόν τον σταυρό!
Σκέψου ότι κι εσύ έχεις δίπλα συ ανθρώπους που σε αγαπάνε!
Καλή και αισιόδοξη βδομάδα εύχομαι!

CHEF AT THE MARCHE BISTRO on 7 Φεβρουαρίου 2010 στις 10:27 μ.μ. είπε...

Δε θέλω να πέφτεις σε μελαγχολία!Και η βροχή έχει τη ομορφιά της αρκεί να βγείς έξω με μιά ομπρέλα κ καλή παρέα!Τα παιδικά χρόνια σίγουρα είναι βαλίτσα για τα επόμενα χρόνια μας!Και τί δε θα δινα να είχα ένα ραβδάκι να στα άλλαζα!Γι αυτό κι εγώ αυτή τη βαλίτσα των παιδιών μου προσπαθώ να τη γεμίζω κ'αθε μέρα κάθε λεπτό!

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ on 8 Φεβρουαρίου 2010 στις 3:26 π.μ. είπε...

@big mama
καλημερα δεν ξερω αν εχω καλη καρδια , κι αν μου αξιζει το μπραβο, το σιγουρο ειναι ομως οτι θελω να προσφερω , εχω μεσα μου αγαπη και φροντιδα να δωσω , απλα καποιες φορες ξερεις πως γινεται ολα ξαναερχονται στο μυαλο

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ on 8 Φεβρουαρίου 2010 στις 3:26 π.μ. είπε...

@ΕΛΕΝΑ
αχ αυτος ο σταυρος καμια φορα γινεται πιο βαρυς απο οτι ειναι , καλημερα και καλη εβδομαδα

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ on 8 Φεβρουαρίου 2010 στις 3:29 π.μ. είπε...

@ΠΟΤΕ ΜΗ ΠΕΙΣ ΠΟΤΕ
η βροχη ειναι αγαπημενη , το κρυο κι ο χειμωνας επισης, βοηθανε καποιες φορες ομως να πεσεις ακομα πιο πολυ, συνεχισε να προσφερεις στα παιδια σου οσο μπορεις, καλημερα κι ευχαριστω .

 

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ Copyright © 2010 Designed by Ipietoon Blogger Template Sponsored by Online Shop Vector by Artshare